Doghouse Sam & His Magnatones (B/NL) Blue Monday Blauwe Kater Leuven (13-05-2019) reporter & photo credits: Freddie info club: Blauwe Kater info artist: Doghouse Sam © Rootsville 2019

Kater Bas had me al een tijdje op de hoogte gebracht dat "Doghouse Sam & His Magnatones" op de "Blue Monday" van 13 mei zouden aantreden in de "Blauwe Kater". Op smoelenboek van dit etablissement kon je nog niets lezen. Op "Moulin Blues" kreeg ik nogmaals de bevestiging van drummer Franky maar nog geen officiele aankondiging. Het was alsof we een madeliefje ter hand namen en de blaadjes één per een af plukten met de aan onszelf gestelde gegeven, hij speelt, hij speelt niet, hij speelt, hij speelt niet. Uiteindelijk verscheen dan toch op maandag de aankondiging op de smoelenboek van de "Blauwe Kater" en dus driewerf hoera en wij stante pede naar de "Kater".

We wisten het dus al een tijdje dat Doghouse Sam op maandag 13 mei een "Blue Monday" concert kwam geven met in de spotlights de vuurdoop van de nieuwe bassist. De bezetting dus, Doghouse Sam en Nederlands beste shuffler, drummer Franky Gomez staan er nog steeds. De slappin' bassman luistert naar de naam Martin Ubaghs en komt uit de streek van Maastricht en zo komt frontman Doghouse Sam in de verdrukking te staan: België-Holland 1-2 :-) Het betreft hier het terug op gang trekken van "Doghouse Sam & His Magnatones" na een helaas kleine onderbreking. Misschien kan Doghouse Sam voor zijn volgende album een voorbeeld nemen aan Luke Winslow King's "I'm Glad Trouble Don't Last Always".

Een oude vos verliest zijn streken niet is een oeroud statement en dat zou ook reeds bij aanvang van het concert zo blijken. Met binnenkomers als "It Ain't Easy" en "A Little While" voelden we het al in onze kleine teen, dit zou een ouderwetse "Best Of" worden vanavond. Buiten wat extra kilo's en enkele zweetdruppels tot gevolg kregen we een oerdegelijke "Doghouse Sam" aan het werk en iedereen liet zich onmiddellijk opzwepen door de heerlijke uptempo grooves van hem en zijn "Magnatones". Voor het concert veinsde Franky nog een blessure aan de ellenboog maar dit was gewoon zand in de ogen strooien alsof hij de coach van Ajax was. Zijn waanzinnig doordringende shuffles hebben een heilzame werking op de menigte en Martin? Martin, die speelde het alsof hij al jaren deel uitmaakte van deze "Magnatones".

Van een dipje was hier uiteraard geen sprake vanavond en na "Nobody Else Around" nam Doghouse Sam zijn harmony slide ter hand. Resultaat, iedereen uit de bol hier in de "Kater". De jungle drums als intro tot "Better Be Ready" vibreerden doorheen de ganse kroeg en indien we durfden zouden we allen beginnen dansen, hell yeah! Ook set 2 werd een grasduinen doorheen het arsenaal van deze "Doghouse Sam & His Magnatones" en deden me ook een beetje nostalgisch terug denken aan die wonderjaren met de "Sniffers".

Nummers als "Let's Get It On" en "Somethings Wrong" maakten duidelijk dat we hier nog steeds een goed geoliede machine te horen kregen en daar was natuurlijk niets mis mee. Martin bracht niet alleen zijn dynamische streling van de dikke snaren mee maar blijkbaar ook enkele extra en nieuwe fans voor "Doghouse Sam & His Magnatones". Het mocht voor de fans nog uren doorgaan maar helaas moest dit rootsrock feestje ook stoppen dus was iedereen "Goin' Mad"! In de good ol' days zouden ze op "Radio Caroline" de aankondiging gedaan hebben van...he's in, Doghouse Sam, he's on! 90 minutes of the best music you ever heard...Dogfever ;-)

he's in, he's on, he's back!!!